Reizen

Om van Umphang naar Sri Lanka te komen heb ik weer een hele wereldreis moeten maken. We begonnen zaterdag om 11.45 met de lokale bus, wat een 4×4 truck bleek te zijn (hoe kan het ook anders). De volgende vijf uur reden we door de bergen, mensen stapten in en uit. Als het vol zat, stonden mensen achterin of zaten ze op het dak. Onderweg was er een soort paspoortcontrole, waar ik wel een beetje zenuwachtig van werd aangezien mijn visum zondag verloopt. Om 16.45 kwamen we aan in Mae Sot, waar we twee uur moesten wachten tot de nachtbus. De nachtbus was weer een erg vermoeiende tocht, met weinig slaap. Ook hier drie keer politiecontroles, maar als ik enkel mijn paspoort in mijn hand had was het al goed. Wat een geluk, want inmiddels was mijn visum verlopen. Uiteindelijk om 3.10 aangekomen in Bangkok, waar ik een taxi nam en duidelijk maakte dat ik niet de tolweg wilde nemen. Het eerste stuk stond kwam het water op de straat tot aan het portier van de auto, de chauffeur grapte: vandaag ben ik geen taxi, maar een boot. Keurig afgezet voor de vertrekhal van het vliegveld, waar ik tot zes uur moest wachten. . Daarna inchecken en het land uit. De vrouw zei dat ik een dag overstay had, dus ik bevestigde dat en toen zei ze dat ik niet hoefde te betalen. Uhm oke, prima. Ik moest even naar een andere balie waar ik een stempel kreeg en dat was alles. Daarna lekker ontbeten met donutjes, geld omgewisseld en op naar het vliegtuig. In het vliegtuig viel ik in slaap, waardoor ik de vertraging van een uur niet heb gemerkt, daar kwam ik pas bij aankomst achter. Nog een filmpje gekeken, pitch perfect 2, wat wil je nog meer. In Sri Lanka aangekomen bleek mijn 3 maanden visum, waar ik erg veel gedoe mee heb gehad, toch gewoon geldig. Heel fijn! In de aankomsthal zag ik nog niemand en ook buiten niet. Geprobeerd contact te zoeken, maar geen gehoor. Weer naar binnen gegaan en toen wel het bordje met mijn naam gevonden. Vervolgens stond mij en de andere vrijwilligers nog een busrit van 3 uur te wachten. Daarna aangekomen bij het Green House, ik slaap in een kamer met 7 andere meiden. Prima kamer, met een soort van lauwwarme douche! Nog wat gepraat en vroeg naar bed!

Bananenbomen, olifanten en watervallen

Wat een week. De ochtenden begonnen met een workout, oftewel bananenbomen kappen en vervolgens met een volgeladen truck naar de olifanten. Daar maakten we kleinere delen van de bananenbomen en voerden dit aan de olifanten. De momenten met de olifanten waren fantastisch, maar ik had verwacht dat we meer tijd met ze zouden doorbrengen.. We moesten tussendoor vooral erg lang wachten. Gelukkig kon het schattige baby olifantje ons wel vermaken. Ook hebben we andere dingen gedaan zoals de berg beklimmen, naar watervallen en 'raften'. Het raften bleek echter 2,5 uur in een rubberboot zitten te zijn. De omgeving was erg mooi, maar het duurde wat lang. Gelukkig konden we ons met spelletjes vermaken. Daarna moesten we door de jungle lopen, maar wij wisten dit niet en hadden dus allemaal onze slippers aan. Niet heel handig. Bij de truck aangekomen konden we allemaal staand in de achterbak zien hoe we door de enorm modderige wegen ploeterden, heel koel. De waterval was erg gaaf en we konden in een deel zwemmen. Op de terugweg regende het, waardoor we het in de boot erg koud kregen. Na een douche, warme kleding, eten en een aantal kopjes thee weer warm geworden!

Bomen kappen, olifanten wassen en een hiking

Vandaag begonnen we de dag met het omkappen van bananenbomen, hiervoor hadden we slechts een hakmes. We hebben allemaal twee bomen gekapt en vervolgens in kleinere stukken gehakt. Deze stukken brachten we naar de truck, zo lag uiteindelijk de hele achterbak vol. Onze gids vertelde dat we op de bananenbomen konden zitten en dan naar de olifanten zouden gaan. Wij dachten dat het een grap was, maar nee.. Die mensen waar wij altijd vol verbazing naar kijken, die achterin zitten op de rand van de auto. Die mensen, dat waren wij nu. Redelijk gevaarlijk, maar een hele belevenis. Bij de olifanten aangekomen gaven we hen de bananenbomen te eten. Daarna hadden we ter plekke zelf een lunch, voetbalden we en vervolgens reden we op de rug van de olifanten het water in. De gids zei dat een van ons op het kleine olifantje kon, we geloofden het niet echt, maar zijn vorige 'grapjes' bleken ook allemaal serieus te zijn.. Gelukkig was het dit keer echt een grapje. Heel gaaf om zonder zadelachtig iets op de rug van een olifant te zitten! In het water konden we de olifanten, en onszelf, wassen. Hierna reden we een stuk met de truck en begonnen we aan onze hiking tour. Bij hiking dachten wij aan een tocht door de jungle, maar kennelijk verstaan ze hier onder hiking een berg beklimmen, zonder normaal pad. Het uitzicht bovenaan was fantastisch en eenmaal terug in de truck voelde het goed, maar tijdens het klimmen en dalen was het erg zwaar voor de benen. Eenmaal terug bij het vrijwilligershuis konden we wel een douche gebruiken. Daarna gegeten, even naar de 7eleven geweest voor de nodige koekjes en vervolgens bijkomen van een heerlijke, maar vermoeiende dag.

Kanchanaburi en de ontmoeting met de olifanten

In Kanchanaburi aangekomen droppen we onze spullen en gaan we naar een bar, waar we poolen en karaoke zingen. De volgende ochtend ontbijten we in dezelfde bar en gaan we naar de Erawan watervallen. Onderweg moet Lauren overgeven in de auto.. Dus moet de boel eerst schoongemaakt worden, vervolgens brengen we haar terug naar het hotel, waar Hannah ook al ziek op bed ligt.. Daarna gaan we dan echt naar de watervallen. Er zijn zeven niveaus van de watervallen, in totaal een klim van 1520 meter. In de watervallen mag je zwemmen, wij besluiten eerst naar de bovenste te klimmen en vervolgens een verfrissende duik te nemen. En wauw wat is het prachtig hier. Het is een gave tocht door de jungle en de watervallen zijn prachtig. De tocht naar de zesde en zevende waterval is het lastigst. Het ‘pad’ gaat soms dwars door het water en boomstammen heen, maar dat maakt het alleen maar leuker! Bij de zevende waterval hebben we de verkoeling zeker verdiend. Heerlijk om daar te zwemmen. Vervolgens beginnen we aan de daling en zwemmen we ook nog in een andere waterval. Daarna hebben we de rit terug en eten we weer in de bar. Ondanks dat mijn bordje friet een uur duurde was het een heerlijke dag!

Zondag gaan we na het ontbijt naar de Death Railway/Bridge on the River Kwai. Deze spoorlijn tussen Thailand en Birma werd na de Tweede Wereld gebouwd door geallieerde krijgsgevangenen. De bouw zou oorspronkelijk 5 jaar duren, maar de brug werd uiteindelijk in slechts 16 maanden voltooid. Tijdens het bouwen kwamen dagelijks 75 arbeiders om het leven.

We hebben eerst een boottochtje over de rivier gedaan. Het is een klein bootje dat erg snel over het water schiet, leuk om te doen. Vervolgens lopen we over het spoor, eng dat je door de rail heen het water in kijkt.. We lopen nog even over het marktje en gaan vervolgens naar een ander deel van de Death Railway. Het is hier erg mooi. Vol goede moed beginnen we aan de tocht over het spoor, maar dit deel is nog enger. Er is enkel een klein deel met platen om te lopen en er is geen omheining. Als er tegenliggers aankomen moet je op het hout of op het spoor zelf staan. Na een stukje lopen besluiten we om te keren. Als we ergens zitten komt er opeens een trein aan. Bizar dat de trein daar nog gewoon rijdt, terwijl er zoveel mensen elke dag overheen lopen. We beginnen weer aan de rit terug naar het Twin House, hier dineren we, en pakken we de laatste spullen.

Om 8 uur vertrekken we met de truck naar het busstation, waar we om kwart voor 10 vertrekken richting Mai Sot. We zijn met zijn zessen, ik en drie anderen gaan naar de olifanten en twee anderen gaan naar het apenproject. We genieten eerst van Step Up in het Thais en vervolgens proberen we te slapen. Helaas is het gewoon een normale bus en is slapen voor mij niet echt mogelijk.. We komen om 4.30 aan en worden direct opgehaald. De laatste 4 uur van deze rit zullen we met een 4x4 truck door de bergen rijden. Ik en Laura zitten in de auto en Hannah en Lauren zitten buiten in de achterbak. Als het begint te regenen gaan we met zijn vieren binnen op de achterbank zitten. Gelukkig is mijn tas van binnen droog gebleven! We hebben een mooie kamer in een authentiek houten huis. We ontbijten en gaan dan naar bed voor een paar uurtjes. We lunchen en gaan op weg naar de olifanten. De weg ernaartoe is prachtig en de olifanten zijn fantastisch. Er zijn er twee en een kleintje. We moeten alleen voor het kleintje oppassen, omdat deze erg graag wil spelen, maar daarvoor iets te sterk is. Wat een schatje! Na de olifanten relaxen we en eten we. Vanavond vroeg naar bed.

Orientatieweek Thailand

In het vrijwilligershuis zijn erg veel mensen, ik vond de kleinschaligheid in Cambodja leuker, omdat je hier meer groepjes krijgt. Gelukkig is mijn groepje van de orientatieweek gezellig! We zijn met twee andere Nederlandse meiden, een Israelisch, een Zwits en een Duits meisje. Maandagochtend krijgen we een rondleiding door het plaatsje waar we verblijven, Tha Kham en door Singburi. Vervolgens lunchen we op een mooi plekje aan het water. Na de lunch bezoeken we een tempel met een groot boeddhabeeld. Terug in het vrijwilligershuis krijgen we Thaise les. Daarna eten, helaas hier houden ze ook erg van rijst, maar gelukkig wel weer wat andere sausjes.

Dinsdag bezoeken we drie tempels in Ayutthaya. Het is een stukje rijden, maar achterin de truck zit je heerlijk door de wind. We gaan naar de Wat Phra Si Sanphet, met drie stoepa-vormige tempels. In de tempel ernaast kunnen we onze horoscoop checken. We krijgen een beker met stokjes met nummers erin. Je moet de beker bewegen en van het stokje dat er (als eerste) uit valt het nummer onthouden. Daarna kun je een briefje met je horoscoop ophalen. Na deze tempel lunchen we ergens en gaan we weer verder naar de volgende tempel, de Wat Phra Mahathat. Hier is een beeld van Boeddha’s hoofd te zien tussen de wortels van een enorme boom. De laatste tempel van vandaag is de Wat Yai Chai Mongkhon. Hier is een enorme liggende boeddha te zien. De gele doeken om de boeddha’s en tempel zorgen voor een prachtig plaatje in de zon. Na de tempels gaan we naar de Floating Market, het is een schattig plaatsje met leuke winkeltjes. Het idee van een Floating Market zien we echter niet helemaal. We dineren bij hetzelfde restaurantje als vanmiddag en rijden vervolgens in de regen terug naar het Twin House.

De volgende dag krijgen we ’s ochtends een workshop armbandjes maken. Uiteraard prachtige creaties gemaakt. Daarna hadden we een kookles, waar we pittige groene papaya-salade maakten en noodles. Het smaakte erg goed, maar de salade was enkel voor een paar hapjes voor mij.. Iets te pittig. Na de lunch hebben we vrije tijd, we besluiten naar het zwembad in Singburi te gaan en vervolgens te ‘shoppen’. In de avond hebben we een Thaise bbq, wat een beetje tegenvalt en daarna een feestje in een plaatselijke bar. Gezellige avond!

Donderdag beginnen we met een bezoekje aan de lokale school. We spelen even met de kleintjes en doen een paar educatieve spelletjes met de oudere kinderen. We rijden verder naar een plek waar vrouwen schilderijen maken met naald en draad, gefinancieerd door het koninklijk paleis. We mogen zelf ook even uitproberen hoe het is, maar dit vraagt voor mij iets te veel geduld. Als waar daar zitten komt de politie langs en die willen wel graag op de foto met het groepje buitenlandse meiden. Hebben ze vanavond thuis ook weer wat te vertellen, haha. Vervolgens lunchen we en gaan we naar een andere tempel met een liggende Boeddha, ditmaal een gouden. Daarna gaan we naar een winkelcentrum, dineren we in het Twin House en gaan we weer naar het winkelcentrum. Verder is er ’s avonds toch niet zoveel te doen.

Vrijdag moeten we weer een heel eind rijden. We gaan naar een hele mooie tempel waar Boeddha’s voetafdruk te zien is. Van de tempel naar beneden zijn drie lange trappen naast elkaar. De linkertrap staat voor de liefde, de middelste trap voor carriere en de rechter trap voor gezondheid. Je moet een van deze trappen kiezen en bij het naar beneden gaan je adem inhouden, dan zal je hierin geluk ervaren. Vervolgens lunchen we en na de lunch gaan we naar Monkey Town. We laten onze spullen in de auto, omdat de apen het anders zullen afpakken. Inderdaad de apen zijn totaal niet bang voor mensen, wij houden maar een beetje afstand. Chantal wil echter zo graag een foto met een aap op haar schouder dat ze ze nogal uitlokt, waarna ze een kras krijgt en dus vaccinaties tegen rabies moet halen. Goed dat ik afstand heb gehouden. We rijden weer terug, pakken onze spullen, eten en gaan op pad naar Kanchanaburi.

Bangkok

De busrit naar Bangkok was prima! De bus was half leeg, waardoor ik twee stoelen had voor mij en mijn spullen. Ook kregen we een ontbijtje van ijskoffie, een sapje en een cakeje. Bij de grens kregen we een pasje om onze nek, zodat duidelijk was in welke bus we na de grens moesten stappen. Eerst moesten we het land uit, daarna konden we onze spullen ophalen en vervolgens Thailand in. Ik had duidelijk aangegeven welke datum ik weer het land uit zou gaan, maar heb toch het verkeerde visum gekregen. Deze is een dag tekort geldig, even zien hoe we dat gaan regelen.. Na de grens kregen we lunch en vervolgens reden we verder naar Bangkok. Om half vijf komen we daar aan, buiten staan direct taxichauffeurs te roepen. Maar een verderop is een goed geregelde taxistandplaats, waar ik dus naartoe ga. Op deze manier verwacht je een betrouwbare taxichauffeur te hebben, maar helaas. De taxichauffeur gebruikt de tolweg en laat mij betalen, vervolgens blijkt hij de weg niet te weten en blijft maar een beetje rond rijden. Pas als ik boos word, vraagt hij ergens de weg. Na een halfuur in deze taxi dan toch eindelijk aangekomen in het guesthouse. Mooie knusse kamer en heerlijke club sandwich in het restaurantje.

De volgende ochtend ben ik zo dapper dat ik alleen op pad ga. Bij de receptie vraag ik naar een koffietentje. De vrouw wijst er twee aan, maar beiden zijn zondags gesloten. Maar wat zie ik daar?? Starbucks!! Heeeerlijke koffie en muffin, je mag jezelf best af en toe verwennen. Tijdens dit hemelse ontbijt heb ik de plattegrond bekeken en een tempel gespot die hier vlakbij is. De Wat Kak, ja ik heb de naam ook niet verzonnen, is erg mooi versierd. Onderweg zie ik hetzelfde flesje water dat ik gisteren voor 20 Baht uit de minibar heb gehaald, nu is het echer maar 8 Baht. Dus ik koop het en stop dit flesje terug in de minibar. Na dat dure taxiritje van gisteren en het dure ontbijtje van vandaag moet je op de kleintjes letten. Terug in het hotel pak ik mijn spullen in en wacht in de lobby op mijn pick-up. Ik wacht, en wacht, en wacht. Na een uur, als ik net probeer te bellen, komen ze dan eindelijk. Met de taxi gaan we weer naar het busstation. Vreemd dat deze taxichauffeur de tolweg niet hoeft te nemen en het ritje de helft van de prijs is van dat van gisteren.. We gaan met de bus naar Singburi. In de bus zit ik naast een monnik, die aan het telefoneren is, een grappig gezicht. In Singburi worden we opgehaald met een 4x4 truck, waar we in de achterbak zitten.

Bye bye sweet children

Gisteren afscheid genomen van 'mijn' lieve kindjes.. Wat ga ik ze enorm missen! Ik had al een paar keer gezegd dat het mijn laatste week was, maar toen ik donderdag zei dat vrijdag mijn laatste dag was drong het pas echt tot ze door. Bopha moest bijna huilen en dat brak mijn hart een beetje. Bizar hoe snel je je aan ze gaat hechten.. Voor de Kindergarten kindjes had ik snoepjes gekocht, maar is lastig aan hen uit te leggen dat je naar huis gaat. Hopelijk heeft mijn uitleg ze wel voorbereid en zijn ze maandag niet al te teleurgesteld.. In Level 2 is elke vrijdag de standaard vraag 'teacher go home?', tot nu toe kon ik ze elke keer blij maken. Maar helaas, dit keer gaat teacher wel weg.. Ik heb ze allemaal een schietveer cadeau gedaan, waar ze gelijk mee begonnen te spelen. Een jongetje die eerst in mijn klas zat, maar daarna in de ochtendklas, kwam 's middags speciaal naar school om afscheid van mij te nemen. Hij had een zakje vol snoepjes voor mij gemaakt en ik heb hem ook een schietveer gegeven! Ik had bijna nog een knuffel gekregen, maar deze heb ik aan het meisje teruggeven. Voor de andere knuffels heb ik geregeld dat ze een plaatsje in de kinderkamer van het ziekenhuis krijgen, ook een mooie bestemming! De kinderen doen er alles aan om je te laten blijven, wat voor een behoorlijk schuldgevoel zorgt, 'teacher no go home', 'see you monday', nephuilen, zielige gezichten en heel veel knuffelen, maar helaas het zit er toch echt op!

Wat ga ik het missen om naar school te fietsen terwijl kinderen langs de weg op ons staan te wachten om gedag te zeggen, te zwaaien en een high five te geven! Wat ga ik de Kindergarten kindjes missen, die 's ochtends vaak naar me toe kwamen rennen, mét bloemen. Wat ga ik de Level 2 kindjes missen, die ik echt een beetje heb leren kennen.

Cambodja was fantastisch, wie weet ga ik ooit nog eens terug naar dit project!

Inmiddels zit ik, na een korte nacht, in de bus op weg naar Bangkok. Op naar mijn volgende avontuur!

Angkor Wat 2.0

Afgelopen weekend zijn we naar de zonsopgang in Angkor Wat geweest. We hadden Sem de tuktuk van de oriëntatieweek voor ons laten regelen en deze stond om 5 uur sochtends voor ons klaar bij het hostel. Het is een stukje rijden, dan het kaartje kopen en vervolgens naar de vijver voor Angkor. Als we daarheen rijden begint het al een beetje licht te worden, wat voor enige zenuwen zorgt. Maar gelukkig zijn we samen met de vele anderen mooi op tijd! We gaan naar een wat leger plekje aan de zijkant van de vijver, maar daar heb je steeds armen en hoofden op je foto's. Dat bevalt ons niet goed. Marguerite ziet dat er recht voor de vijver plek is om te zitten, hiervoor moet je echter wel door een behoorlijke menigte heen.. Pia gaat erheen, maar een Japanse vrouw zegt daar zelf te willen zitten. Als Pia echter bij ons terug komt staat de vrouw nog steeds. Ze probeert het nog eens en gaat er zitten. Marguerite en ik volgen. We krijgen een hoop boze blikken, oepsie, maar hebben wel een erg mooi plekje! Na de zonsopgang bezoeken we eerst andere tempels, aangezien de menigte nu richting Angkor Wat gaat. We gaan naar Angkor Thom en bezoeken de Bayon, de Baphuon, de Phimeanakas enTerrace of the Elephants. Hierna hebben we behoorlijke trek dus ontbijten we met pannenkoeken, die helaas niet zoveel smaak hebben. We gaan verder naar Ta Prohm, daar begint het enorm te regenen. We schuilen eerst in de tempel en lopen als het wat zachter regent naar de tuktuk, onze camera's onder onze shirts om te beschermen tegen de regen. Tot slot gaan we naar Angkor Wat, waar we prachtige weerspiegelingen hebben in de plassen. Het is hier enorm rustig, een heel contrast met toen ik hier met de family was. Wat echter minder is, is dat we nu niet omhoog kunnen in Angkor Wat.

We gaan weer terug naar het hotel, waar we een paar uurtjes slapen. Daarna gaan we naar Pub Street en eten een crêpe bij La Creperie. We shoppen in de Old Market en terug in het hostel chillen we wat. Daarna eten we bij Little India. We gaan naar een ander restaurant waar ik een heerlijke fried banana split neem. Als we terug naar het hostel lopen besluiten we toch nog even Temple bar in te gaan.

Zondag slapen we een beetje uit, ontbijten met hetzelfde Franse ontbijtje als vorige week en verblijven de rest van de middag bij het zwembad. We lunchen nog bij de Mexicaan, ik boek mijn busticket naar Bangkok en daarna gaan weer terug naar Samrong.

Maandagavond begint het te regenen en dat houdt dinsdag de hele dag aan. Met als gevolg regenvrij in de middag. In de ochtend hadden de kinderen het al koud, het was maar 26 graden, brrr. De modderige wegen zijn ook vrij onbegaanbaar en als de kinderen naar school zouden komen zijn ze helemaal doorweekt. Wij konden vanochtend gelukkig mee met het busje, maar zelfs voor de kleine stukjes van en naar de auto toe hadden we onze poncho's nodig. De directeur gaat smiddags naar de school en bepaalt op basis van het aantal kinderen of school wel of niet doorgaat. Er zijn smiddags maar een paar kinderen en zij zijn drijfnat. Ze worden naar huis gestuurd om lekker op te drogen en als ouders moeten werken kunnen ze op school blijven om te spelen of wat te werken. Wij komen de middag door met kaartspelletjes. Erg gezellig, maar ik hoop dat school morgen wel gewoon doorgaat. Mijn laatste weekje wil ik nog wel les kunnen geven aan mijn lieve kinders!

Ps. Ik heb een heleboel nieuwe foto's toegevoegd!