Gisteren afscheid genomen van 'mijn' lieve kindjes.. Wat ga ik ze enorm missen! Ik had al een paar keer gezegd dat het mijn laatste week was, maar toen ik donderdag zei dat vrijdag mijn laatste dag was drong het pas echt tot ze door. Bopha moest bijna huilen en dat brak mijn hart een beetje. Bizar hoe snel je je aan ze gaat hechten.. Voor de Kindergarten kindjes had ik snoepjes gekocht, maar is lastig aan hen uit te leggen dat je naar huis gaat. Hopelijk heeft mijn uitleg ze wel voorbereid en zijn ze maandag niet al te teleurgesteld.. In Level 2 is elke vrijdag de standaard vraag 'teacher go home?', tot nu toe kon ik ze elke keer blij maken. Maar helaas, dit keer gaat teacher wel weg.. Ik heb ze allemaal een schietveer cadeau gedaan, waar ze gelijk mee begonnen te spelen. Een jongetje die eerst in mijn klas zat, maar daarna in de ochtendklas, kwam 's middags speciaal naar school om afscheid van mij te nemen. Hij had een zakje vol snoepjes voor mij gemaakt en ik heb hem ook een schietveer gegeven! Ik had bijna nog een knuffel gekregen, maar deze heb ik aan het meisje teruggeven. Voor de andere knuffels heb ik geregeld dat ze een plaatsje in de kinderkamer van het ziekenhuis krijgen, ook een mooie bestemming! De kinderen doen er alles aan om je te laten blijven, wat voor een behoorlijk schuldgevoel zorgt, 'teacher no go home', 'see you monday', nephuilen, zielige gezichten en heel veel knuffelen, maar helaas het zit er toch echt op!

Wat ga ik het missen om naar school te fietsen terwijl kinderen langs de weg op ons staan te wachten om gedag te zeggen, te zwaaien en een high five te geven! Wat ga ik de Kindergarten kindjes missen, die 's ochtends vaak naar me toe kwamen rennen, mét bloemen. Wat ga ik de Level 2 kindjes missen, die ik echt een beetje heb leren kennen.

Cambodja was fantastisch, wie weet ga ik ooit nog eens terug naar dit project!

Inmiddels zit ik, na een korte nacht, in de bus op weg naar Bangkok. Op naar mijn volgende avontuur!