In Kanchanaburi aangekomen droppen we onze spullen en gaan we naar een bar, waar we poolen en karaoke zingen. De volgende ochtend ontbijten we in dezelfde bar en gaan we naar de Erawan watervallen. Onderweg moet Lauren overgeven in de auto.. Dus moet de boel eerst schoongemaakt worden, vervolgens brengen we haar terug naar het hotel, waar Hannah ook al ziek op bed ligt.. Daarna gaan we dan echt naar de watervallen. Er zijn zeven niveaus van de watervallen, in totaal een klim van 1520 meter. In de watervallen mag je zwemmen, wij besluiten eerst naar de bovenste te klimmen en vervolgens een verfrissende duik te nemen. En wauw wat is het prachtig hier. Het is een gave tocht door de jungle en de watervallen zijn prachtig. De tocht naar de zesde en zevende waterval is het lastigst. Het ‘pad’ gaat soms dwars door het water en boomstammen heen, maar dat maakt het alleen maar leuker! Bij de zevende waterval hebben we de verkoeling zeker verdiend. Heerlijk om daar te zwemmen. Vervolgens beginnen we aan de daling en zwemmen we ook nog in een andere waterval. Daarna hebben we de rit terug en eten we weer in de bar. Ondanks dat mijn bordje friet een uur duurde was het een heerlijke dag!

Zondag gaan we na het ontbijt naar de Death Railway/Bridge on the River Kwai. Deze spoorlijn tussen Thailand en Birma werd na de Tweede Wereld gebouwd door geallieerde krijgsgevangenen. De bouw zou oorspronkelijk 5 jaar duren, maar de brug werd uiteindelijk in slechts 16 maanden voltooid. Tijdens het bouwen kwamen dagelijks 75 arbeiders om het leven.

We hebben eerst een boottochtje over de rivier gedaan. Het is een klein bootje dat erg snel over het water schiet, leuk om te doen. Vervolgens lopen we over het spoor, eng dat je door de rail heen het water in kijkt.. We lopen nog even over het marktje en gaan vervolgens naar een ander deel van de Death Railway. Het is hier erg mooi. Vol goede moed beginnen we aan de tocht over het spoor, maar dit deel is nog enger. Er is enkel een klein deel met platen om te lopen en er is geen omheining. Als er tegenliggers aankomen moet je op het hout of op het spoor zelf staan. Na een stukje lopen besluiten we om te keren. Als we ergens zitten komt er opeens een trein aan. Bizar dat de trein daar nog gewoon rijdt, terwijl er zoveel mensen elke dag overheen lopen. We beginnen weer aan de rit terug naar het Twin House, hier dineren we, en pakken we de laatste spullen.

Om 8 uur vertrekken we met de truck naar het busstation, waar we om kwart voor 10 vertrekken richting Mai Sot. We zijn met zijn zessen, ik en drie anderen gaan naar de olifanten en twee anderen gaan naar het apenproject. We genieten eerst van Step Up in het Thais en vervolgens proberen we te slapen. Helaas is het gewoon een normale bus en is slapen voor mij niet echt mogelijk.. We komen om 4.30 aan en worden direct opgehaald. De laatste 4 uur van deze rit zullen we met een 4x4 truck door de bergen rijden. Ik en Laura zitten in de auto en Hannah en Lauren zitten buiten in de achterbak. Als het begint te regenen gaan we met zijn vieren binnen op de achterbank zitten. Gelukkig is mijn tas van binnen droog gebleven! We hebben een mooie kamer in een authentiek houten huis. We ontbijten en gaan dan naar bed voor een paar uurtjes. We lunchen en gaan op weg naar de olifanten. De weg ernaartoe is prachtig en de olifanten zijn fantastisch. Er zijn er twee en een kleintje. We moeten alleen voor het kleintje oppassen, omdat deze erg graag wil spelen, maar daarvoor iets te sterk is. Wat een schatje! Na de olifanten relaxen we en eten we. Vanavond vroeg naar bed.